ओंकारउपासकाने एकेका मात्राची उपासना केली
तरीही तो कधीही दुर्गतीला जात नाही. त्याला त्याच्या साधनेचे फळ निश्चितच मिळते.
जो साधक ओंकाराच्या अकार व उकार या दोन
मात्रांचे स्वरूप आणि त्याच्यामधील भेद जाणणारा असेल व तो ओंकाराच्या द्वितीय मात्रेला प्राध्यान्य देवून ओंकारउपासना
करीत असेल, तर त्या साधकाला मनरूपी आत्मभाव प्राप्त होतो. ‘उ’कार ही मात्रा ‘अ’कारापेक्षा
सूक्ष्म असल्यामुळे श्रेष्ठ आहे. ‘उ’काराच्या
उपासनेने साधक यजुर्वेदस्वरूप असणाऱ्या समष्टि सूक्ष्म शरीराशी म्हणजेच हिरण्यगर्भाशी
तादात्म्य पावतो. हिरण्यगर्भ म्हणजेच अपरब्रह्म
किंवा कार्यब्रह्म होय.
व्यष्टि १. व्यष्टि स्थूलशरीरअभिमानी आत्मा – ‘विश्व’
२. व्यष्टि सूक्ष्मशरीरअभिमानी आत्मा – ‘तैजस’
३. व्यष्टि कारणशरीरअभिमानी आत्मा – ‘प्राज्ञ’
समष्टि १. समष्टि स्थूलशरीरअभिमानी आत्मा – ‘विराट’
२. समष्टि सूक्ष्मशरीरअभिमानी आत्मा – ‘हिरण्यगर्भ’
३. समष्टि कारणशरीरअभिमानी आत्मा – ‘मायावी’
ही उपासना करीत असताना प्रारब्धवशात् जर त्या साधकाच्या शरीराचा मृत्यु झाला तर मृत्युनंतर तो
यजुर्वेदामधील मंत्रांच्या साहाय्याने अंतरिक्षामधील चंद्रलोकाला – सोमलोकाला
प्राप्त होतो. यजुर्वेद हा द्वितीय मात्रास्वरूप, ‘उ’कार स्वरूप आहे. सोमलोकामध्ये गेल्यावर तो तेथे हिरण्यगर्भाचा
महिमा अनुभवतो. म्हणजेच त्याचे मन हिरण्यगर्भासारखेच
शुद्ध, सत्त्वगुणप्रधान होते.
तेथे सोमलोकामध्ये महिमा अनुभवल्यानंतर
तो उपासक पुन्हा मनुष्यलोकाला, मर्त्यलोकाला प्राप्त होतो. थोडक्यात ‘अ’कार व ‘उ’कार या दोन्हीही मात्रांची
भिन्न-भिन्नपणे उपासना करणाऱ्या दोन्हीही उपासकांना मर्त्यलोक प्राप्त होतो.
- "प्रश्नोपनिषत् " या परमपूज्य स्वामी स्थितप्रज्ञानंद सरस्वती लिखित पुस्तकामधून, प्रथम आवृत्ति, एप्रिल २०१२
- Reference: "Prashanopanishad" by Param
Poojya Swami Sthitapradnyanand
Saraswati, 1st Edition, April 2012
- हरी ॐ –
