कोणाच्या
प्रेरणेने हे मन विषयांच्यापर्यंत धावते ? कोणाच्या प्रेरणेने प्राण, वाचा, नेत्र, कान
वगैरे इंद्रिये स्वव्यापारामध्ये प्रवृत्त होतात ? यावर श्रुति उत्तर देते –
श्रोत्रस्य
श्रोत्रं मनसो मनो यत् | वाचो ह वाचं स उ
प्राणस्य प्राणः | चक्षुषः चक्षुः | (केन.
उप. १-२)
कानाचा
कान, मनाचे मन, वाचेची वाचा, प्राणाचा प्राण, नेत्राचा नेत्र जो आहे, तोच या सर्व
इंद्रियांना प्रेरणा व स्फूर्ति देतो. त्याच्याचमुळे
ज्ञानेंद्रिये, कर्मेंद्रिये व अंतःकरणाचे सर्व व्यापार चालतात.
ज्ञानेंद्रिये
– कर्ण श्रवण (ऐकणे)
त्वचा स्पर्शग्रहण (स्पर्श घेणे)
चक्षु दर्शन (पाहणे)
जिव्हा रसग्रहण (चव घेणे)
घ्राणेंद्रिय गंधग्रहण (वास घेणे)
कर्मेंद्रिये
- वाक (वाचा) बोलणे
पाणि (हात) आदान-प्रदान करणे (देणे-घेणे)
पाद (पाय) चालणे
पायु (गुदद्द्वार) मलविसर्जन करणे
उपस्थ (प्रजनेन्द्रिय) प्रजनन करणे
अंतःकरण
- मन संकल्पविकल्प करणे
बुद्धि निर्णय घेणे
चित्त स्मरण करणे
अहंकार अभिमान करणे
याप्रमाणे
हे सर्व व्यापार प्राणाच्या अस्तित्वामुळेच चालतात. प्रणामुळेच शरीराला सत्ता व पावित्र्य
प्राप्त झालेले आहे. जसे मंदिराच्या
गाभाऱ्यात परमेश्वराच्या विग्रहाच्या स्थापनेनेच मंदिर पवित्र बनते. म्हणूनच आपण त्यास “प्राणप्रतिष्ठा” असे म्हणतो.
प्राणप्रतिष्ठेशिवाय त्यास मांगल्य
प्राप्त होत नाही.
- "प्रश्नोपनिषत्
" या परमपूज्य स्वामी स्थितप्रज्ञानंद
सरस्वती लिखित पुस्तकामधून, प्रथम
आवृत्ति, एप्रिल २०१२
- Reference: "Prashanopanishad" by Param Poojya Swami Sthitapradnyanand Saraswati, 1st Edition, April 2012
- Reference: "Prashanopanishad" by Param Poojya Swami Sthitapradnyanand Saraswati, 1st Edition, April 2012
-
हरी ॐ –
No comments:
Post a Comment